Eerste, snelle review van Assassin’s Creed Odyssey
Wat een knaller van een spel zeg! Nu een 5-tal uurtjes gespeeld en werkelijk zó verslavend! Afgelopen week heb ik Assassin’s Creed Origins uitgespeeld en nog voor het verslaan van de eindbaas deze opvolger ‘Odyssey’ gekocht. Rob heeft hem ergens in het begin van het spel weer verkocht en ik dacht: zal wel weer erg veel van hetzelfde zijn. Maar dat is helemaal niet waar. Sterker nog, het is echt een totaal andere sfeer en qua gameplay hetzelfde, maar ook anders. Hebben ze knap gedaan die gasten van Ubisoft.
431 jaar voor Christus is de tijd waarin zich alles afspeelt. Het oude, mooie Griekenland met de Spartanen die er rondlopen. De omgeving is werkelijk prachtig gemaakt. Ik vond in Origins de sfeer al bijzonder goed gevangen, in deze opvolger is dat niet anders. Het spel begint met een grote veldslag. Hier had ik me toen ik de trailers zag al op verheugd. En ik moet zeggen, het is lekker om tussen allemaal vechtende knakkers de tegenstanders een kopje kleiner te maken. Zeker als je hulp hebt van je maten, hoe lekker is dat. De eerste levels gaan me goed af en ik spring al snel voorbij level 5 naar level 8. Nadat ik het eerste eiland volledig heb leeggeplunderd, bestijg ik mijn grote boot om naar een ander eiland te varen. Nu kon je in de voorgaande versie van Assassin’s Creed ook al bootje varen, in Odyssey is het meer dan ooit uitgebreid. Leuk hoor. Ik heb overigens voor Kassandra gekozen. Voordat je begint te spelen kies je namelijk jouw hoofdrolspeler: Alexios of Kassandra. Ik heb op reviews gelezen dat de verhaallijn hetzelfde is, maar het leek me deze keer toch wel cool met een vrouw alle Spartanen in de pan te hakken. Wat ook grappig is, is dat je bij een quest soms het einde kunt bepalen. Zo heb ik ergens in één van de eerste opdrachten een goede speer moeten zoeken voor een oude dame. Ik heb ervoor gekozen tegen deze mevrouw te zeggen dat ik hem niet kon vinden… Handig zo’n nieuwe speer en zeker met de ability om van afstand een tegenstander hiermee te doorboren. Een soort van super combat die je kunt unlocken. Ook dat is een nieuwigheidje ten opzichte van Origins. Je kunt nu met de L1 (handgevechten) en L2 (pijl en boog) abilities onder je knoppen zetten die je kunt inzetten in je gevechten. Een trap aan je tegenstander geven bijvoorbeeld. Wat een genot is dat. Sta je ergens bovenop het dak van een kasteel een potje te knokken met een soldaat, en dan schop je die met één vingerbeweging van het dak af. Alleen dat al heeft me tot nu toe wat leuke momenten opgeleverd.
Nou, tot zover. Ik ga snel verder spelen. To be continued… O ja, wat trouwens ook echt cool is, is dat er bounty hunters op je hoofd jagen! De zogenaamde mercenaries. Van verschillende levels en net wat moeilijker te verslaan. Als je het echt niet kunt gebruiken, lopen ze in de buurt. Hè verdikkeme. Nou, de groeten!
