Rondje Meinweg!
De Asseltse Plassen zijn me gisteren zo goed bevallen, dat ik vanmorgen weer de auto heb gepakt toen ik de lekkere zon buiten zag. Vandaag ben ik naar Nationaal Park De Meinweg gereden, op circa een half uurtje rijden. Als ik op vakantie ben in verre oorden bezoek ik altijd graag nationale parken, dus waarom hier in ons kikkerlandje niet dan? De natuur en de dieren – ik ga voor de vogels – zijn echt flink aanwezig in september, zo blijkt. Met wat goeie muziek op heb ik bij het bezoekerscentrum geparkeerd. Auto nummer 5 denk ik – niet zo druk? Ik moet zeggen dat het wel eventjes zoeken is om erachter te komen waar je de wandelpaadjes op kunt. Dus ik ben maar heen weer gelopen langs de Meinweg, totdat ik ergens een paadje in kon. Geen route gevolgd, daar hou ik niet zo van. Al kon ik die deze keer ook niet echt vinden, want de paaltjes en aanwijzers langs de kant waren continu anders. Zal wel aan mij liggen. Het park is aardig groot (18 vierkante kilometer) en je kunt er geweldig wandelen. Het was toen ik aankwam ietsjes fris met 14 graden denk ik, maar al lopende in een trui en zon op je bol wordt het al snel warm. Het weer was perfect vandaag!
De Meinweg ligt in het oosten van Midden-Limburg en is aan drie kanten omsloten door Duitsland. Die verrekte Duitsers weer… De gronden van de Meinweg worden al sinds eeuwen gebruikt en kennen een lange geschiedenis. De naam is afkomstig van het Keltische woord gemeyne, wat gemeenschappelijk of samen betekent. Het was dus een gemeenschappelijk land van welgeteld veertien dorpen die het gebied bestuurden en gebruikten. De mensen gebruikten het gebied voor het kappen van bomen, verzamelden strooisel voor de stallen, maaiden, plagden en brandden de heide. Vele jaren werd er meer uit het gebied gehaald dan dat er in werd gebracht. Dat leidde ertoe, dat de eiken- en beukenbossen verdwenen en er alleen kale heide overbleef. Tot het einde van de 18de eeuw werd het gebied gemeenschappelijk gebruikt.
In Nationaal Park De Meinweg komen vele verschillende soorten vegetatiestructuren voor, variërend van droge heidegebieden tot vochtige broekbossen. Al deze systemen bezitten eigen kenmerkende soorten planten, bomen en dieren. Ik ben niet zo’n fetisjist op het gebied van planten, struiken en bomen dus daar heb ik eigenlijk niet op gelet. Behalve dan dat het lekker rondwandelen is daar. Wel heb ik gelet op vogels. Hun gezang, waar ze zitten en wat het zijn. Langs de Meinweg zelf zitten veel boomklevers. Prachtig als ze in de zon tegen een boom aan plakken. Natuurlijk ook verschillende spechten gezien, die je tegen de bomen hoort tikken. Een hert gezien en een paar rode eekhoorns. Het was een lekkere wandeltocht en ik heb de chocola van gisteravond er alweer vanaf gelopen. Denk ik.
