Hartige taart met venkel, gele paprika en snijbiet
Jow-jow-jow. Hier is de tuinman speaking. Dit jaar hebben we weer een flinke moestuin en de venkel en snijbiet is klaar om opgegeten te worden! Qua venkel ben ik trouwens aardig zeker, maar van de snijbiet niet helemaal. Of het wel snijbiet is – haha. Ik zie Jamie er wel vaker mee koken. Van die lange donkergroene bladeren die op boerenkool lijken, maar het niet zijn. Met harde stelen, die je vervolgens even snel aansmoort of kookt. Nou die dus. Met een rol vers deeg voor hartige taart, maak ik vandaag een lekkere quiche. Want dat is alweer een tijdje geleden. Een quiche met vanallerhande ingredienten en zonder ei.
Wat heb je nodig? Een rol hartige taartdeeg, een halve gele paprika, een venkelknol, wat snijbiet (ik had er een stuk of 6), twee rode uien, drie teentjes knoflook, een handje pijnboompitten (of andere nootjes), een potje creme fraiche, een theelepel kerriepoeder en parmezaanse kaas. Basta.
Als eerste laat je het deeg op kamertemperatuur komen, waarna je het in een vorm doet en even 7 minuten blind afbakt in de oven op 200 graden. Intussen begin je aan de vulling. Snij de rode ui (of sjalot) in hele ringen. Snij ze dun, neem een koekenpan, beetje boter erin en smoor ze aan. Intussen was je de snijbiet heel erg goed. Snij de dikke en taaie nerven eruit, en snij of scheur ze in repen. Als de ui is aangebakken, doe je de snijbiet erbij. Pel dan de knoflookteentjes, haal het kontje eraf, sla er met het grootste mes op dat je hebt en snipper de knoflook fijn. Ook die gaat erbij, net als het kerriepoeder. Ik heb daarvoor kerrie masala gebruikt. Laat alles goed meebakken en kruidt af met peper en zout. Uit de pan ermee, in een schaaltje en zet maar even apart. En dan… waar het allemaal om draait: de venkel. Was die heel goed, haal het hele apparaat aan de bovenkant eraf (de stelen en het groen – tenminste als je hem vers uit je moestuin haalt) en was goed! Heel goed. Oh trouwens, de snijbiet moet je ook echt goed wassen voordat je hem gebruikt. In de moestuin komt er vanalles in – bijvoorbeeld kleine slakjes, wormpjes of wat dan ook. Je kunt alles beter twee of drie keer wassen. Maar goed, terug naar de venkel. Neem nu de mandoline, snij de venkel doormidden en gebruik de mandoline om er heel fijne plakjes van te maken. Yes! Zet de koekenpan weer op het vuur, beetje boter erin en smoor dan de venkel gaar. Intussen snij je de gele paprika in dunne schijfjes. Ook die gaat erbij. Om vervolgens na een paar minuten ook de creme fraiche erbij te doen. En nu ben je al bijna klaar. Het deeg is intussen blind afgebakken en klaar om gevuld te worden. Bij een natte vulling bestrooi ik de bodem altijd met wat paneermeel. Dus ook dit keer. Vervolgens doe je het mengsel van ui, knoflook en snijbiet erop. Verdeel alles goed. Daarna voeg je de venkel en paprika toe. Tenslotte rasp je er wat parmezaanse kaas overheen en maakt het af met wat pijnboompitten. Trouwens: je kunt ook prima geitenkaas gebruiken voor deze quiche. Ook dat zal zeker lekker smaken! Nu gaat de quiche de oven in voor 20 minuten op 200 graden. Intussen kun je even wat opruimen, een kop koffie drinken of wat muziek luisteren. Maak er wat van en eet smakelijk!
Hoi Bart, zo hard zijn de stelen van snijbiet nou ook weer niet… had je misschien palmkool?
Cavolo nero, volgens de Italianen, waarvan ze ook de Florentijnse ribollita maken. Da’s ook een aanrader voor lekkerbekken!
Hoi Annelies, je hebt helemaal gelijk! Ik zei laatst al tegen mijn vriendin dat het toch echt wat anders moet zijn – zo hard als boerenkool. En het is inderdaad palmkool! En smaakt aardig goed. Dankjewel.