Ervaringen met ‘salchipapas’
Salchipapas. Salchipapas. Salchipapas. Ooit van gehoord? Ik sinds 2017 ook niet. Maar ik vergeet het nooit meer. Loop je rond door Latijns Amerika dan kom je er niet omheen. Een salchipapa is een fast food gerecht dat veelal wordt gegeten als street food. Het woord is een mengeling van twee woorden uit het Spaans: salchicha wat worst betekent en papa wat aardappel betekent. Salchipapa bestaan normaal uit dun gesneden, in de pan gebakken worst en Franse friet, gemengd en met wat ijsbergsla ‘on the side’ (zoals Gerard Ekdom dat zo leuk kan zeggen). Het gerecht – al is de vraag of je hier van een gerecht kan spreken – wordt normaal geserveerd met verschillende sausjes, zoals mosterd en ketchup, crema de aceituna (olive sauce) samen met chilipepers. Soms zit er ook kaas overheen. In elk geval: in Ecuador is het een super aanrader. Voor 1 dollar ben je de man en eet je een lekkere snack op het vuistje op straat. In Costa Rica – en wel Monteverde te verstaan – is het geen aanrader. Daar heb ik een aantal mensen met wie ik op vakantie was met al mijn enthousiasme een salchipapa laten bestellen. “Oh, dat ken ik en dat is heel lekker”. Maar dat was niet zo. Friet (die nog net ging) met hondenvoedselworst. En dat nadat we er een dikke drie kwartier op hadden gewacht. Vier friet met ketchup uit een plastic ding en drie salchipapas. Drie kwartier. Kan. Niet.
