Liggende maan…

De maan is en blijft een vreemd fenomeen in Zuid Amerika. Peru, Bolivia en hoe verrassend ook (not!) nu ook in Ecuador. Staat bij ons in Nederland de maan verticaal (sikkel), daar ligt die hier op z’n rug – horizontaal. Als een lachende mond. Ik heb er al met veel mensen over gesproken. De eerste keer op een gezellige avond in Nazca op een knus bankje. Staat de zon hier dan zo anders ten opzichte van de aarde? Nee. Het komt dus doordat de maan op de lijn van de evenaar dagelijks om de aarde draait. Vanuit Nederland gezien zitten we hier relatief ver vandaan waardoor we als het ware met een kwartslag op de door de zon belichte maan kijken. Hier in Zuid Amerika staat alles veel en veel dichter tegen de evenaar aan en mist dus die kwartslag. Ik sta hier eigenlijk loodrecht tegen de maan aan te kijken. Grappig.