Peter Prospar

Peter Prospar. Zegt die naam je iets? Nee? Trinidag & Tobago? Nee, nog steeds niet? Striker? Championship Manager 99/00? Echt een super topper! Een spotgoedkope speler die de ene na de andere bal erin knalde. Ongeacht bij welke club hij speelde. Championship Manager is denk ik het spel dat ik in mijn jongere jaren verreweg de meeste uren heb gespeeld. Samen met Grand Prix 2 dan. Echt een topspel. Ik weet het nog goed, het was een paar jaar voordat dit spel uitkwam en ik naast Guido in de les Engels zat op de middelbare school. Guido tekende me zijn ‘Ajax opstelling’ uit op een papiertje. “En ik heb die en die speler gekocht”, “En dit is mijn systeem”, “En als je die daar laat spelen en die daar, win je alles”. Ik was helemaal verkocht. Één keer helemaal naar Maasbracht op de fiets gereden in de zeiknatte regen en toen een paar uur voetbaltrainer gespeeld. Geweldig. De jaren daarna had ik altijd de laatste versie van het spel. Er was nog geen internet – naja een paar jaar later – en het was dan ook op school waar we allemaal topaankopen met elkaar bespraken. En ook toptalenten. Want de makers van Championship Manager hadden een truc geleerd, waarmee ze gewoon een ontzettend goede spelersdatabase hadden. Ik heb namelijk gehoord dat ze een compleet netwerk aan mensen over de hele wereld hadden, die samen de spelers bekeken en rankten om zo op te nemen in de database. Latere grote namen zoals Zlatan Ibramimovic, Javier Saviola, Juan Roman Riquilme en Ronaldinho waren al vroeg bekend in dat spel. Kopen met een kleine club en drie jaar later was het zwoegen, omdat ze op de transferlijst geplaatst wilden worden. Er was niks ergens dan dat. Een topper die elke wedstrijd een 8+ score kreeg, laten gaan.

Peter Prospar

Verdacht van een ‘bug’ in de CM-reeks. Hij was in het echte leven namelijk dertig jaar oud, maar in het spel (CM 99/00) slechts twintig. Vanwege verkeerde voorstellingen van een waarnemer in het jaar dat Christian Vieri ten val kwam. Peter Prospar was destijds speler van Al Ansar in Libanon. Soms was hij achttien in het spel – dat kan ik me nog herinneren, omdat hij in 1969 was gebeuren. Maar dat is logisch. In latere versies van het spel had Peter wel zijn goede leeftijd. In elk geval was het een speler die ik op een maffe avond thuis achter de computer op het spoor kwam. Voor een prikkie kon je hem kopen en hij scoorde alle ballen die hij kreeg. In het echte leven is er weinig te vinden van Peter. Hij komt uit Trinidag & Tobago, waar good-old Leo Beenhakker ooit nog eens aan het roer heeft gestaan, al was dat later in de tijd. Peter heeft de reputatie als de man is die beroemd is geworden om de redactionele fout in de virtuele wereld. Hij was een topper en al snel hadden Bastiaan, Thijs, Guido en Ralph hem ook gekocht en in de voorhoede staan.

Andere toppers

Maar er was meer. Ik speelde het spel echt elke dag en het was uitkijken als er weer een nieuwe versie op de markt kwam. Ik weet bijvoorbeeld nog goed dat ik samen met Ralph een bijbaantje had waar ik aspergeplanten moest sorteren bij een boer. Aan de lopende band. Sindsdien – ik denk dat ik toen een jaar of 16 was – weet ik dat ik nooit van mijn levende lopendebandwerk wil doen. Wat saai. En het rotte was ook nog dat die planten vol zaten met stof en aarde. Als ik thuis kwam moest ik eerst mijn oren en neusgaten 15 minuten uitkoken onder de hete douche. Maar het verdiende wel lekker. En ik had bij de Ear & Eye in Echt – ja nog een echte platenwinkel – al een reservering gedaan voor Championship Manager 01/02. Ook zo’n geweldige editie in een magnifieke reeks spellen. Op een zonnige vrijdagavond kon ik bij de boer de verdiende buit ophalen (volgens mij honderdvijftig nog iets) en thuisgekomen had ik het spel bemachtigd. Die vrijdagavond ben ik de competitie met AC Milan begonnen. Ze hadden net Andrij Sjevtsjenko gekocht van Dinamo Kiev en samen met Oliver Bierhoff was dat een topaanval. Wat heb ik daar van genoten. Met een opkomende Gattuso en Albertini op het middenveld. Geflankeerd door Ibrahim Ba en Fernando Redondo. En een jonge Christian Abbiati in de goal.

Maar er was meer. Bijvoorbeeld de jonge Pool Pawel Brozek. Een forward right/center die ook nog een jongere broer Pjotr had. Maar die was niet zo goed als Pawel. Hij moest er altijd even inkomen, maar als Brozek eenmaal op dreef was, werd het een regelrechte wereldtopper. En wat te denken van Mark Kerr van Falkirk in Schotland. Een centrale middenvelder die ook vanaf de start een aantal ’20-ers’ had. Twintig was overigens de hoogste score die een speler voor een ability kon hebben. Ook Javier Saviola heb ik op een avond gevonden. Ik was toen coach van Feyenoord en ik weet nog goed dat ik met pap en mam mee moest naar het tienminutengesprek op school. Volgens mij is dat het gesprek geweest dat ik hoorde dat ik van het VWO terug ging naar de HAVO. Ik deed simpelweg niet veel. Eenmaal thuisgekomen werd Saviola gekocht en samen met (nog een topper…) Juan Roman Riquelme en Walter Samuel maakte hij mijn Argentijnse invloed in het Rotterdamse team compleet. Alles en iedereen sneuvelde als ze tegen mijn Feyenoord moesten spelen. Ook Kim Kallströmm van Hacken was een topper – een speler die in het echt toch ook wel een verdienstelijke carrière heeft gehad. Of Maxim Tsigalko – die Roy altijd aanprees. En terecht! Wat een spits was dat! Uit Wit-Rusland – waar ligt dat eigenlijk?

Nou, ik kan nog wel even doorgaan, maar dat doe ik niet. Nu ik dit heb geschreven ga ik eens even een oude Championship Manager opstarten. Die kun je gewoon gratis downloaden tegenwoordig. Het maakt niet uit welke versie, al zou ik zeker 99/00 en 01-02 aanraden. Elke versie staat garant voor uren speelplezier. Normaal het liefste in herfstachtig regenweer. Daar heb ik denk ik ook de liefde voor druilerig weer opgedaan. Maar nu kan het ook in het hartje zomer waar we al teveel weken te warm weer hebben!