De legende ‘Michael Schumacher’
Ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Het is 1994 en pap, mam, Aniek en ik zijn in de herfstvakantie op camping ‘de Schatberg’ in Reuver. Hier gingen we vaker naartoe, want daar had een oom van mam een grote stacaravan. Het was regenachtig buiten op al zappend kwam ik langs de kwalificatie van de Formule 1 op – destijds nog – Eurosport. Direct al lette ik op Schumacher in de blauwe Benetton Ford. Toffe wagen. Ik ging eens alle coureurs af maar mijn gevoel bleef bij één coureer hangen: Schumi. Waarom weet ik niet, hij reed vooraan mee, maar buiten dat had hij iets bijzonders in en buiten de auto. Als je jong bent en er is iets van een competitie op televisie dan ‘ben je altijd voor iemand’. Nou, ik was vanaf dat moment voor Schumacher en dat is nooit veranderd. Vroeger zat ik dag en nacht voor de televisie bij teampresentaties, kwalificaties, vrije trainingen en races. In die tijd was er nog geen internet en voor het seizoen startte, fietste ik altijd naar de Bruno in Echt om naar de F1-blaadjes te kijken met nieuwe auto’s enzo. Geweldig. En als het racedag was en Schumacher uitviel had ik de hele dag slechte zin. Maar als Hill, Villeneuve of Hakinen uitvielen sprong ik een gat in de lucht. De comeback van Schumacher bij Mercedes was ook geweldig, maar sportief gezien wat minder. Hopelijk heeft hij de zilveren Mercedessen naar de top gebracht waar ze alweer jaren rijden. Na zijn ski-ongeluk hoor je niet veel meer over hem. Ik hoop dat het enigszins goed met hem gaat, maar ik ben bang van niet. Onwerkelijk, zo’n sportman met zo’n trackrecord. Ik zal het nooit vergeten: 7 wereldtitels, 91 gewonnen grandprixs, 68 pole positions en 77 snelste rondes tijdens een grandprix. Respect.
