Prisoner’s Dilemma

Het prisoner’s dilemma (dilemma van de gevangene) is een dilemma dat op een hypothetische manier situaties beschrijft waar we in het leven mee te maken hebben. Het dilemma wordt vaak als illustratie gebruikt in de speltheorie en wordt voornamelijk als volgt geformuleerd:

Er is een ernstig misdrijf gepleegd. Twee gewapende mannen worden gepakt en het staat wel vast dat het de daders zijn, maar het bewijs ontbreekt. Ze worden apart in de cel gezet en kunnen niet met elkaar communiceren. De rechter doet elke verdachte het volgende voorstel: Als jullie allebei blijven zwijgen, kan ik jullie niet veel maken. Je krijgt dan alleen een lichte straf wegens wapenbezit zonder vergunning. Als er een bekent, is de zaak rond. Degene die bekent, zal ik vrijspreken omdat hij zo goed heeft meegewerkt. Degene die niet bekent, kan minstens tien jaar verwachten. Als jullie allebei bekennen, krijgen jullie allebei vijf jaar.

De vraag is: wat kan een gevangene het beste doen?

Essentie van het vraagstuk is dat het voor beide gevangenen beter is om samen te zwijgen. Echter, vaak denkt een persoon aan zijn eigen situatie en daarnaast is er geen optie tot communiceren en het maken van een compromis of gezamenlijk besluit. Het bekennen heeft daarnaast een uitdaging, omdat het mogelijk is dat de ander zwijgt en de bekenner wordt vrijgelaten. Maar, de andere kan ook zo redeneren en om die manier kom je in een cyclus van “als de andere…”.