Computerspellen van vroeger…
Sinds (ik denk) 1992 hadden we thuis een leuke Commodore 64 computer. Pap had deze overgenomen van een Belgische collega, waar we nog een avond naartoe zijn gereisd om uiteindelijk met onze eerste pc terug te keren. Geweldige spellen had je op die pc, al duurde het een paar maanden voordat ik doorhad hoe je de bestanden anders dan het eerste van zo’n grote floppy kon selecteren en daarna spelen.
Mijn ‘echte’ computerervaring begon echter pas toen we bij de Maxwell in Echt onze eerste Pentium computer kochten. Ik schat dat dit rond 1995 of 1996 is geweest. Een Heart Pentium 60 wel te verstaan; volgens mij de eerste Pentium computer die er die tijd bestond. Sinds die dag ben ik verknocht geraakt aan computers. Het eerste spel dat ik zelf kocht was het geweldige Grand Prix 2 voor 99,95 gulden bij de V&D. Dat spel zat in zo’n mooie langwerpige hoes en heb ik daarna he-le-maal kapot gespeeld. Ik keek namelijk die tijd altijd al naar Formule 1 op de televisie.
Naast GrandPrix 2 zijn me nog een paar spellen bij gebleven; spellen die ik lange tijd en zeker meerdere jaren heb gespeeld. Een hiervan is Championship Manager. Hét spel die tijd waarmee je een voetbalploeg kon managen. Stukken beter dan het spel dat Hans Kraaij sr. ook rond die tijd op de markt zette. Ik weet nog goed dat we met een aantal jonge mannen uit VWO-2 in de Engelse les een ultieme opstelling van Ajax maakten. Iedereen kocht dan thuis die ploeg bij elkaar en iedereen werd afzonderlijk daarmee kampioen… met als superspits niemand minder dan Peter Prospar (die een jaargang van het spel later eigenlijk 10 jaar ouder was..foutje). En wat te denken van Maxim Tsigalko, Javier Saviola, Cecareo Victorino, Kim Kallström, Pawel Brozek, Dionisis Chiotis, Roman Riquelme, Frederik Risp, Mark Kerr, Julius Aghahowa, Florentin Petre en vele anderen.
Tussen het rijden voor het wereldkampioenschap F1 en het winnen van de Champions League door, speelde ik ook nog geregeld het spel Theme Park. Het eerste echte ‘maak een eigen pretpark’ spel, nog eerder dan ooit Rollercoaster Tycoon was bedacht. Dit spel heb ik van pap en mam voor een sinterklaas (denk zo rond 1996) gekregen. Voor het begin van het spel was altijd leuk: zo snel mogelijk een zo groot mogelijk pretpark opbouwen en zo weinig mogelijk geld over te houden. Steevast ging ik dan failliet toen de jaren (in het spel) verstreken en ik verlies op verlies boekte. Het blijkt dat ik toen nog niet zo’n goed ondernemersgevoel had.