La Paz op 3600 meter hoogte in Bolivia

De monorail in La Paz, Bolivia

La Paz. Dé hoofdstad van het armste land in Zuid-Amerika, Bolivia. In de stad kijk je je ogen uit. Beginnen bij de monorails in de lucht. Of is het een kabelbaan. Naja, het heet in elk geval de Teleferico. Het was lang behelpen in La Paz als je het over vervoer in de stad hebt. Flinke heuvels, hoge hoogtes en smalle straatjes hebben tot jarenlange verkeersnachtmerries geleid. En nu zijn er zogenaamde ‘urban ropeway lines’ die wel over 10 kilometer vervoeren. Geweldig. Linea Azul, Linea Verde, Linea noem nog maar eens een kleur in het Spaans. Eenmaal met de Teleferico aangekomen in het levendige, toeristische centrum van La Paz tref je misschien wel de gekste en meest interessante markt aan Zuid-Amerika. De zogenaamde Heksenmarkt ofwel Mercado de Hechicería. Velerlei (of dat een woord? Ziet er gek uit nu ik het getikt heb) verkopers bieden hier hun maffe producten aan, waarvan de meest in het oog springende wel de dode lama’s en dode lamafoetussen zijn. De traditie daarvan is als volgt… ze brengen geluk. That’s it! Koop een dode lama en begraaf die onder een hoeksteen als je een nieuwbouwhuis bouwt. Het brengt geluk en dat is geen grapje. Ook staan er veel Bolivianen die hun mede-Bolivianen nog van allerhande andere producten verkopen. Producten die magie bezitten. Kruiden, stenen, beeldjes, gedroogde kikkers, schilpadden, slangen. Ze hebben een magische werking en brengen geluk of genezen ziektes. Alles beïnvloedt goede en kwade geesten. De markt is echt een aanrader en ga dan zeker eens een winkeltje in, want je kijkt je ogen uit. De spullen worden in ontzettende kleurige dingen verpakt door de verkopers. Het is traditie om zo’n set te offeren aan Moeder Aarde: Pachamama. Dus dat offeren in de grond onder een hoeksteen van je nieuwbouwhuis is ook een offer aan de aarde. Let wel even op wat je koopt. Want niet alle vliegvelden en landen zijn blij als je een dode lamafoetus meeneemt in je handbagage. Stop die dan gewoon in je koffer (grapje). Overigens ging bij het rondlopen een gek en ook wel luguber verhaal de ronde, aangewakkerd door coole gids Raúl. Soms worden er grotere gebouwen gebouwd dan huizen. Een dode lama is dan niet meer genoeg om geluk te krijgen. Nu is het zo dat er in Bolivia veel armoede heerst en er ook redelijk veel daklozen zijn. Het verhaal gaat dat soms zo’n dakloze werd gedrogeerd en uiteindelijk werd geofferd aan Pachamama. Bij zo’n verhaal gaan je wenkbrauwen toch fronsen, nietwaar? Nou, die van mij in elk geval wel. Ik moet er niet aan denken…

Dit vind je misschien ook leuk...

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *