Papegaaiduikers in IJsland
Jeehaa! Twee geleden was ik in IJsland met Linda. Het was echt een geweldige vakantie. Heel veel gezien, mooie natuur, veel gewandeld en lekker relaxt en gelachen. Nu hou ik van vogels. Inderdaad: vogels. En nu wist ik dat er coole vogels in IJsland zitten, namelijk de bekende papegaaiduiker. In het Engels ‘puffin’ genoemd. Ik zou niet terugkomen uit IJsland zonder deze vogels te hebben gezien. Dus zo gezegd, zo gedaan. Naast de coronamaatregelen en alle noodzakelijke formulieren die je moet invullen, heb ik vooraf thuis één ding bekeken. En dat is waar die ontzettend leuke papegaaiduikers zitten. Ofja, waar je ze mogelijk kunt vinden. En dan niet met een of andere excursie naar een eiland, nee, gewoon waar je naartoe kunt rijden met de auto om er vervolgens naartoe te wandelen.
Een papegaai-wat?
Een papegaaiduiker is een vogel uit de familie van de zogenaamde alken. Alken zijn vogelfamilies die leven op open zee. Het voedsel van deze vogels bestaat uit vele soorten zeeorganismen, zoals wormen, kreeftachtigen en zelfs algen, maar ze houden het meeste van vis. Ze leven in groepen en broeden in kolonies, die kunnen bestaan uit miljoenen vogels. De papegaaiduiker is gemakkelijk te herkennen aan het zwart-witte verenkleed en de grote felgekleurde snavel. Die is trouwens alleen tijdens het broedseizoen felgekleurd. Door zijn uiterlijk en manier van voortbewegen wordt hij soms “de clown der zeevogels” genoemd, en ook wel eerbiediger “de priester”.
Nou, op een dag zat ik ergens in het Noorden van IJsland. Het was ongeveer zo halverwege de reis. De plek waar we een paar dagen verbleven lag dicht in de buurt van Akureyri. Dat is trouwens een heel leuke stad! Volgens mij de nummer 2 stad van IJsland, na Reykjavik natuurlijk. Het heeft een knus en gezellig centrum en er ligt een leuk packpackerscafé waar je lekker kunt eten voor weinig geld. En ze hebben er lekkere versgetapte Guinness. Trouwens niet gaan schaken daar, want dat verlies je steevast. Nou, in elk geval. Die dag erna zijn we langs Húsavík gereden. De film ‘Eurovision’ op Netflix is best een goeie vond in – sorry voor m’n slechte humor. Gefilmd in onder andere Húsavík. Maar eerst net even wat verder door naar een plek waar blijkbaar papegaaiduikers zitten: Voladalstorfa. En dit is echt een unieke plek! Je rijdt vanuit Húsavík dan nog een kilometer of 20 door (ongeveer een kwartiertje met de auto) en dan ben je er. Wel gewoon even op de navigatie instellen, want de weg gaat door namelijk. Er is geen parkeerplek, maar je ziet wel een hek met een bordje. Verboden te betreden tussen april en medio juli in verband met het broeden van onder andere eenden. Dus ook niet doen. Wij waren er eind juli en mochten dus door! Eenmaal voorbij het hek loop je verder door langs het zandpad. Je ziet in de verte al een vuurtoren staan – dat is je ijkpunt.
The Diamond Circle
Iedereen kent de Golden Circle in IJsland. Het is een toeristische route in het zuiden van IJsland die ongeveer 300 kilometer bedekt. De belangrijkste en bekende plekken zijn het Þingvellir National Park, de Gullfoss waterval en het geothermische gebied in Haukadalur, met onder andere de geisers Geysir en Strokkur. Maar het Noorden van IJsland heeft ook een cirkel: de Diamond Circle. Ook dat is een populaire route, maar ik schat in veel minder populair dan die andere. De route heeft vijf bekende plekken: de binnenstad van Husavik, de Ásbyrgi Canyon, Lake Mývatn, de Godafoss watervan en de Dettifoss waterval – de krachtigste van Europa. De Diamond Circle is prachtig en is een soort van circuit van ongeveer 250 kilometer. Je ziet de meest prachtige uitzichten en ‘onaardse’ landschappen.
Het was niet super ver wandelen naar de kliffen bij de vuurtoren. Alleen was de wind scherp en was het een beetje koud. In Nederland was het op dat moment zo eind juli een graad of 30, maar in IJsland wat minder. De winddichte jas en wollen muts kwamen in elk geval goed van pas. Ik was goed uitgerust met mijn Nikon camera en nieuwe Sigma 180-600 lens. Want ja, ik wil die papegaaiduikers wel goed dichtbij op de foto hebben! En daar zaten er al een paar op hun nest! Geweldig. Het enige mindere was, dat ik geen enkele foto kreeg geschoten. Mijn lens was namelijk ontzettend beslagen. Nog nooit eerder gehad en het was echt irritant. Dus.. maar weer teruggelopen naar de auto en mijn andere, kleinere lens (Nikkor 18-300) genomen. Snel in de auto erop geklikt en een beetje geïmproviseerd hoe ik kon voorkomen dat ook die lens zou beslaan. Maar: gelukt! Linda was ook even meegelopen, want die had het wat koud, dus dat wandelingetje kwam goed van pas. Hup, opnieuw naar die vuurtoren. En de papegaaiduikers zaten er gelukkig nog steeds. Sterker nog, wel honderden! Wat een prachtige plek is dit zeg. Kijkend naar al die vogels die voor hun netjes zitten, soms eruit komen en spierinkjes vangen in het water. Trouwens, liggend in het gras kun je die vogels heel rustig bekijken. Hou er wel rekening mee dat je in de vogelpoep ligt – ofja, een beetje. De puffins vliegen vanuit hun nest naar zee, om vervolgens met een grote draai terug te keren. Een vogel die opstijgt wil op de één of andere manier met de groep mee en draait zich om in de lucht, waarbij hij een soort van stil hangt met de poten strak naar buiten gestoken. Grappig gezicht. In elk geval: het was geweldig. Op weg naar deze grip naar IJsland wilde ik ze graag zien en op de foto zetten. En dat is gelukt en het was echt genieten.
Met een goed voldaan gevoel zijn we vervolgens de auto in gestapt. Het ‘foute uur’ bracht ons terug naar Husavik, waar we lekker hebben gegeten. Linda een super lekkere vissoep en ik een pizza. Ook lekker. Daarna door om ons avontuur in Mývatn af te maken met een wandeling in Kálfaströnd. Dat viel een beetje tegen – de route was kort en te uitgestippeld. Dus nadat we al die kleine muggen van onze schoenen en broek hebben afgeklopt, hebben we een nieuwe wandelplek gezocht en gevonden. Die lag letterlijk twee, drie kilometer van ons huisje. Eigenlijk lag dat gebied er zelfs letterijk aan vast, haha. Krossanesborgir: aan het mooie fjord met veel bloemen en meeuwen. Super leuk al was ik behoorlijk gaar van het autorijden (al dagen). We zijn net even wat verder gelopen dan de gebaande paden en dat offroad was nog een hele belevenis. Het gras was hoog, de grond ongelijk en we kwamen aan de andere kant van de rivier uit en er stonden veel hekken om overheen te klimmen. Oef. Het was wel lachen en ook vandaag vele kilometers erop zitten. Met meeuwenpoep in het haar (weet: ik heb geen haren), de kleren onder de poep van de papegaaiduikers, een bezweet lichaam, maar ook een lekker voldaan gevoel zijn we de hottub in gedoken met een lekker drankje erbij. Heerlijk. Daarna een wrap gegeten en van de mooie lucht genoten die de besneeuwde bergtoppen langs het fjord liet glinsteren. Het was een mooie dag in IJsland.
