1998: het jaar dat Schumacher (ook) wereldkampioen was geworden
Het coronavirus heerst. Ik werk nu al een dikke twee maanden thuis. Mijn huis is netjes, ik heb m’n tuin net gesnoeid en de nieuwe bank is besteld. Ik ben er net achter dat Ziggo ‘oude meuk’ uitzendt! AC Milan tegen Inter Milan uit 1999 ofzo. Gesprekken met oude Nederlandse topvoetballers, fragmenten uit de oude doos. De Classico tussen Barca en Real door de jaren heen. En ook allemaal samenvattingen van formule 1! Echt cool. Nu heb ik die wel allemaal op dvd – ergens boven op zolder, en oplopend tot denk ik 2005 toen ik dat allemaal heb verzameld – maar dit is toch anders. 1990 heb ik nu al gezien, net als 1991 en daarna alles vanaf 1994. Ok – eerlijk is eerlijk – ik heb soms moeten terugspoelen. Want dan val ik net 10 minuten in slaap als ik voldaan maar moe op de bank ga liggen na een dag in de tuin te hebben rondgerend.
Vandaag is het zaterdag. Ik heb vandaag nieuwe planten voor in mijn border besteld, de bamboe gesnoeid en een kapstok in elkaar getimmerd voor m’n zus. Ik ben aangekomen bij 1998 – het jaar nadat Schumacher in de laatste race op Jerez de la Frontera tegen Villeneuve aanknalde. Hij had verdorie kampioen kunnen worden. Alle messen van Ferrari waren geslepen in 1998, maar de renstal had niet verwacht dat McLaren Mercedes zo snel zou zijn, met specifiek Mika Hakkinen als coureur. Mika was de enige rivaal die Schumacher bewonderde. De Ferrari was vooral in het begin van het seizoen minder snel dan de pijlsnelle ‘zilberpfeile’ en Schumi was de enige die hen nog wat kon pareren. En nee, niet Ferrari. Want Eddy Irvine was minder aanwezig.
De controversiële Belgische GP
1998 was een interessant F1-racejaar met pareltjes als de Hongaarse GP van 1998, waar strategie, team en Michael samenkwamen om Ferrari een ongelooflijke overwinning te bezorgen. Of de race op Silverstone, waar Schumacher won vanuit de pitstraat. Dat zorgde er uiteindelijk nog voor dat drie FIA-mensen werden ontslagen. Ondanks die overwinningen waren de McLarens erg snel.
Op 30 augustus vond de Belgische GP plaats in (natuurlijk) Spa. Een geweldig circuit. De tussenstand in het klassement was interessant: Hakkinen had vier punten meer dan Schumacher. De Belgische race was vanaf het begin een absolute ramp. Na de allereerst bocht gleed David Coulthard ‘uit’ en sloeg tegen de slagboom om vervolgens samen met het puin uit zijn auto weer op de baan te stuiteren. Daarna probeerde elke auto Davids McLaren te ontwijken, maar ze botsten nog steeds tegen elkaar. ‘Totaal bloedbad’, meende Martin Brundle. Deze start was echt fenomenaal en werd alom bekend: maar liefst 12 auto’s klapten op elkaar na de eerste bocht toen David Coulthard tegen de vangrail klapte. Was een spektakel. Oh ja; het was glad want het regende pijpenstelen.
Er kwam een herstart (na en uur en de regen viel nog steeds met bakken uit de hemel) en die verliep iets beter. Ofja: veel beter. Mika Hakkinen spinde namelijk in de eerste bocht. Kwam hij tijdens de ‘eerste start’ nog geweldig weg, nu was het anders. Hij spinde in La Source en werd geraakt door de Sauber van Johnny Herbert. Beide coureurs uit de wedstrijd. De andere McLaren-coureur had ook een ongelukkige botsing in de eerste ronde, maar voegde zich weer in de race op de laatste plek. Good-old Damon Hill leidde de wedstrijd in de gele Jordan (geweldige auto) zodat hij werd achtervolgd en ingehaald door de snelste auto op het circuit: de Ferrari van Michael Schumacher in ronde 8. De Duitser was een klasse apart en begon met het bouwen van een gezonde voorsprong op hem in de eerste positie. Alles leek goed te gaan voor Schumacher tot ronde 25, waar hij een enorme voorsprong van meer dan 40 seconden had.
Coulthard vs Schumacher
Coulthard werd op een ronde gezet. Het regende nog steeds en de spray zorgde voor weinig zicht. Het lukte Schumi na een paar pogingen nog niet om hem voorbij te komen, waarop het team Coulthard vertelde hem voorbij te laten gaan. Coulthard ging plots van het gas af ging om de Duitser voorbij te laten. Hij deed dit echter op de racelijn, het zicht was super slecht, Schumacher zag het niet en klapte vol op zijn de achtervleugel van de McLaren. Resultaat: een Ferrari zonder linker voorwiel, een McLaren zonder achtervleugel en beide coureurs uit de wedstrijd.
Hoe was het afgelopen als Coulthard netjes op zij was gegaan? Als hij die race had gewonnen, zou het kampioenschap van de coureurs wijd open zijn gegooid terwijl Michael de leiding had genomen. Oh ja. De laatste race in Suzuka in Japan. Hakkinen heeft 90 punten en Schumacher slechts vier minder: 86 wel te verstaan. Dat had dus ook een voorsprong van zes punten kunnen zijn. Schumacher start van pole position, maar de auto van Jarno Trulli heeft proberen en daardoor komt er een herstart. En weer eentje, want de auto van Schumi slaat af en daardoor moet hij helemaal achteraan starten. Jeetje. Het wordt een prachtige inhaalrace totdat de rechter achterband van Schumacher klapt. Hakkinen is wereldkampioen. Gefeliciteerd.
