Uit mijn blog: Nationaal Park Cotopaxi
19 juli 2017, van Quito naar Cotopaxi
Shit, m’n hele keel zit dicht. Kan amper praten…. dus maar ergens in een farmacia een hoestdrank gekocht. ‘Is heel goed spul’ zegt de verkoopster. Ik ga het zien. Eerst even een gezond ontbijt naar binnen werken, heb een leuke tent gevonden waar ik zeker een kilo fruit krijg voorgeschoteld 🙂 en de koffie smaakt een keer goed! Er zitten wel drie zakjes suiker bij, voor als het niet zoet genoeg is… Vandaag ga ik vanuit Quito naar Cotopaxi, de hoogste actieve vulkaan van Ecuador. En die ligt in een Nationaal Park. Moet er mooi zijn! Ik blijf er twee nachten slapen, zonder WiFi (want daar doen ze daar niet aan). In Nederland moet je zelfs geld betalen om een weekend afgesloten te worden van je mobiel om te ontdigitaliseren en tot jezelf te komen. Ben benieuwd! Het is er alleen aardig koud! De tent cabin die ik eerder had gereserveerd heb ik toch maar ingewisseld voor een dorm slaapzaal: eens kijken hoe me dat bevalt. De tent vorige week tijdens de Lares was een heel leuke belevenis, maar als ik dan toch mag kiezen slaap ik liever in een bed met een warm huis om me heen. No offense.
19 juli 2017, Secret Garden
Twee uur opgevouwen in een kleine bus gezeten. Ik denk dat ik er aan moet wennen. Mijn hoest komt gelukkig los al kan het ook te maken hebben met het feit dat het iets later op de dag is. Vanmorgen kort handjes geschud met de mensen waarmee ik voornamelijk biertjes heb gedronken bij het hostel: een Duitser die in La Paz woont, een jonge Engelsman uit Londen (is voor Millwall… pff) en een jongen uit Singapore. De Duitse en Canadese dames waren al weg naar een excursie naar Misto, één of ander vogelpark. De weg naar Cotopaxi was mooi en gelukkig hadden ze de laatste kilometers een lange weg gemaakt van kinderkopjes (of stenen die er over waren). Super praktisch. Eenmaal 1000x door elkaar geschud aangekomen zie ik dat de andere Secret Garden echt in de middle of nowhere ligt. Super mooi met uitzicht op ik denk wel vijf actieve vulkanen. Ben overigens maar wat blij dat ik de tent heb gewisseld voor een bed 🙂
19 juli 2017, The Secret Garden Cotopaxi
Vanmiddag een leuke watervallen hike gedaan door het gebied hier in het nationale park. Zoveel groen, van allerhande orchideen – zowel bloemen als planten – met steeds op de achtergrond de reusachtige actieve vulkanen in het gebied hier. Jammer genoeg was het een beetje bewolkt al is dat later op de dag weggetrokken. Een half uur lang in rubberen laarzen door een rivier getrokken en enkele watervallen gezien. Samen met een Canadees heb ik een duik genomen in een meertje bij een waterval. De rest durfde niet… Koud!! Echt ontzettend koud, maar twee minuten uit het water en ontzettend warm. Het was verfrissend. De voortekenen waren er al: de Canadees en ik hadden als enige een lekkere korte broek aan. Tsja. Ik loop niet alleen in een regenachtig Ierland de hele vakantie in een korte broek, maar probeer het ook hier te doen als het weer het toelaat. Of de duik trouwens een goed idee was weet ik niet, want mijn keel zit nog steeds behoorlijk vast. En na wat praten met van allerhande mensen hier komt er gewoon niks meer uit. Het is trouwens een super gezellig en knus hostel hier in de middle of nowhere. Nu is de kachel aan! Doet me aan Lapland denken.
20 juli 2017, Pasochoa vulkaan
Vandaag vroeg opgestaan en heerlijk geslapen. Echt een lekker bed. Rond half 9 op pad gegaan om een nieuwe berg te beklimmen, de Pasochoa wel te verstaan. Een vulkaan. Er liepen vijf honden mee van het hostel. Die renden me zonder te blikken of blozen voorbij! Wat een uithoudingsvermogen. Het was een mooie tocht, maar echt ontzettend zwaar. Twee Zweden zijn onderweg afgehaakt en ik heb bijna de hele tocht achterop gelopen: niets voor mij, maar ik voel me dan ook echt slap. En gisteren teveel gepraat, want mijn stem is nagenoeg weg. Na 6u wandelen bijna thuis en tot in mijn knieën in de modder gezakt. Was lachen, al was het niet de bedoeling… de wandelschoenen maar even bij de houtkachel te drogen gezet… gelukkig zijn ze waterproof… nu lekker gedoucht, een kop soep naar binnen gewerkt en lekker aan het relaxen in de hangmat.
20 juli 2017, Belabberd
Ik voel me belabberd. Ben een beetje (veel) verbrand vandaag (eerste echte keer) en ik heb geen energie. Vanmiddag zeker 2,5u geslapen en zelfs toen had ik nog geen zin om op te staan. Dus maar rustig aan gedaan, boekje gelezen. Heb een beetje koorts zo voelt het en mijn keel zit nog steeds erg dicht. Morgen ga ik naar Baños en in de ochtend ga ik niks meer doen. Just to be sure. Ohja het afkicken van geen wifi bevalt me helemaal niks. Er is niks hier, zelfs geen gewone verbinding waarmee ik even de 3G kan aanzetten. Volgens mij is mijn gewone verbinding ook weer naar de knoppen. Fijn van KPN. Hotel morgen zal wel internet hebben denk ik. Ik kijk er nu al naar uit. De avond was leuk – lekker gegeten en drie Nederlanders tegen gekomen. Flink wat potjes gekaart, spelletje ‘shithead’ zoals het heet. Kende ik voor deze vakantie nog niet. Ik lig er vroeg in, het is nu 21.19u. Tot morgen.
21 juli 2017, Gaat beter met kolibries
Ik heb bijna 11 uur geslapen. De koorts is gezakt en mijn keel en neus komen los. Ben aan de beterende hand. De nieuwe groep is binnen. Ik begin nu al dezelfde mensen tegen te komen. Vandaag lekker niksen en kolibries kijken. Want die zitten hier in de tuin. Blauwe en zelfs een enkele groene. Echt mooi. Lekker tukje op de bank gedaan en daarna een mooie kolibrie op de foto gezet! En een nieuwe selfie, deze keer niet met een alpaca maar met een echte lama!
